توهم شیرین در اوج سی هزار پایی

 مالزی رو در حالی ترک کردم که با دوستانی آشنا شدم که آرزو  داشتم زودتر پیداشون می کردم.روز پرواز هم کمی درد کلیه باعث شد که ترامادول مصرف کنم و در نتیجش با آرامش به رباعیات خیام با صدای شجریان گوش بدم تا پروازم به خاطره ای بسیار گیرا و فراموش نشدنی تبدیل بشه. لذت داره وقتی کمی توهم شیرین داری در اوج آسمان پس از سه سال ندیدن وطن کسی با صدای خوش در گوشت بخونه می خور که عمر جاودانی این است  خود حاصلت از عمر و جوانی اینست... با چنین لذتی در آسمان می رفتم طرف وطن ویران ولی خب  ایران...