خداحافظ استوا...

دختر دلفریب هندی از کنارم عبور می کنه.عطر مخصوصی که از هندیها بلند میشد و راحت اون رو میشد استشمام کرد در طول این سه سال و اندی شاید دیگه به این وضوح به مشامم نرسه. بوی هجرت دیگه ای از این سرزمین استوایی میاد.  این روزهای آخر هیچ جذابیتی نداره و آدم مثل یه فرد محتضره که دیگه باید دل بکنه. به کجا رفتنش مشخص نیست و اصلا هم مهم نیست . مهم اصل دوباره دل کندن هست.خندیدن  دوباره به وابستگی ها. شاید مهمترین نکته ای که باید در زندگی یاد گرفت. فعلا فقط می تونم بگم خداحافظ استوا....