دقیقا چهار سال گذشت از اون شب جهنمی.بخوام با وقایع ورزشی این روزها بگم یک جام جهانی گذشت. شبی که موزیک کما وایت مریلین منسون و لاست کنترل آناتما تنها طنین سخت ترین لحظات زندگیم بود.حالا اون واقعه تبدیل به زخمی کهنه شده. آزار قبل رو نداره ولی هنوز دردناکه و عادت، این درد رو تسکین داده و شاید هم گذشت زمان.کماکان ولی در حسرتم که چرا به پدر خودکاری رو که با اصرار از من می خواست ندادم برای نوشتن آخرین جملات زندگیش ،شاید می شد توصیه دکتر رو در اون لحظه نادیده بگیرم.شاید های وحشتناک زیادی میاد تو ذهنم.گوش دادن این موزیک مثل مورفین من رو آروم می کنه تا راه فرار از این فکر پرآزار رو پیدا کرده باشم...
کوروش جان
امیدوارم که اتفاقات خوشی در زندگیت روی دهد تا از تلخی آن واقعه بکاهد
ممنونم رفیق...
Salam, in moziket ke up kardii mahsharee.
korosh jan,tanhaee khilii az masael ro tashdid mikonee az jomle ehsasee khob va badee adam ro nesbat be chizii.
va chize digee fasele gereftan az kesaee ke doseshon darimm.
bazi vaghta bardashte ma mitone kamelan nadorost bashe vali moghiyate ma be on rang o boye dorost midee.
dar akhar ham begam ke hameye adamha lahzate talkhi ro daran ke aslan dost nadaran hata behesh fek konan va moratab az har chizi ke onha ro yadeshon mindaze farar mikonan(bedone estesna hamehye adamha
vaghti in khaterat ke mesle motor adam ro be harkat va midare
tamam mishan va farmosh mishan onvaght adam be donbale ye chizee jadid migardee ta baz ham mesle adate ghadimi khodesho sargaram konee
Piroz,shad va sarbolan bashii
مرسی پارسا...
عالی بود رفیق
قربونت مسعود خان....
I'm sure he is proud of you
دمت گرم داش بهمن
az vaghti pa be ghorbat gozashtam motavajeh shodam ke doaye kheire kasani ke doostemun daran hamishe badragheye rahemune va bedune tasir gereftan az doorie masafat hamishe rahgoshaye karemune...
vali tafavoti ke hast ine ke azizani ke az dast dadeim na tanha doa guye ma hastand, balke hamishe va dar har zaman kenare ma hastand, harchand maunha ro nemibinim vali inja hastand dastemun ro migiran va komakemun mikonan, va baraye inkar niazi be hich khodar va ghalami nadaran...
inja tuye in ghorbat az har kasi door bashin motmaen bashin be pedaretun kheili nazdikin chon un tanha kasie ke zaman va makan baras manaee nadare
good luck
مرسی رفیق
خیلی وقتا خودمونو واسه کارایی که می تونستیمو به هر دلیل انجام ندادیم سرزنش می کنیم خیلی از فرصتایی که رفتنوقابل جبران نیستن! من نمی دونم پدرت اون موقع در چه وضعیتی بوده و اگه من جای تو بودم چیکار می کردم!اما شاید وضعیت طوری می شد که امروز خودتو ملامت می کردی که برخلاف نظردکترعمل کردی و دادن همون خودکارو یه اشتباه بزرگتر میدونستی!پس سعی کن به جای حسرت خوردن واسه چیزی که نمیتونی توش تغییری ایجادکنی ازحالت خاطره خوب بسازی!
روحشون شاد باشه ویادشون گرامی
ممنونم رها جان گل
آره این غم تا آخر عمر هست خوب میشه اما مثل یه زخم جاش میمونه
باید ساخت علی
پدر بزرگوار است مخصوصا اگر معلم شریفی بوده باشد
یادش گرامی..
شاید ۹۵ درصد مردم اگر جای تو بودند کاری رو که تو کردی انجام می دادند
مرسی امین جان
خوب نوشته بودی دوستم. نوشتت بوی عشق داشت.حالا با دریغ و افسوسش.
فریبا.......مرسییییییییی