توماس ادیسون مخترع بزرگ و نام آور، برای یافتن یک فلز مناسب جهت استفاده در لامپ بر روی بیش از دو هزار ماده مختلف آزمایش کرد. همکار ادیسون که در این امر او را یاری می کرد پس از اتمام آزمایشات به او گفت: تمام کارهای ما بیهوده بود و ما نه توانستیم چیزی یاد بگیریم و نه به آن چیزی که می خواستیم برسیم.
«ادیسون» با اعتماد به نفس رو به همکارش کرد و گفت: ما راه طولانی را طی کردیم و در طی آن چیزهای زیادی را یاد گرفتیم. ما حالا می دانیم که دو هزار عنصر هستند که ما نمی توانیم با آنها لامپ های خوبی بسازیم.
نتیجه اخلاقی: باید امید را هیچگاه از دست نداد و سرسختانه برای دستیابی به اهدافی که در مقابل قرار دارند مبارزه نمود.پی نوشت: از فیس بوک دوستی عزیز برداشت مطلب صورت گرفته.خسته نمیشیم از مبارزه و امید برای آزادی حتی اگر عده ای نا آگاه از ارزش آن بی اطلاع باشند و جزئ خاموشان خفته...
سلام کوروش
آقا متن با مفهوم و زیبایی بود لذتی بردیم بسی
خداوند قبول بفرماید
دوست عزیز سلام
اگر ممکن یک نگاه هم به وبلاگ من بزنی و نظرت رو بگی و اگر ممکنه لینک من رو هم تو وبلاگت بزنی
(ایران تا مالزی www.alikarimzadeh.blogfa.com)