درهم نامه ی به همین سادگی...

به همین سادگی.آره به همین سادگی دوسال و دوهفته هست که ایران رو ندیدم.به همین سادگی دو سال و دو هفته هست که برادر و مادرم رو ندیدم .به همین سادگی دو سال بیشتر هست که آلبالو نخوردم و گوجه سبز. به همین سادگی صمیمی ترین دوستانم که حاصل این دو سال و دو هفته هستن دارن می پرن میرن از اینجا.به همین سادگی تصمیمشون عوض شده که در ایران زندگی نکنند. به همین سادگی عجیب ترین تولد های عمرم رو گرفتم.به همین سادگی خیلی کسایی رو که باید می گفتم بیان تولدم رو نگفتم و باز به همین سادگی بیشتر اونهایی رو که نباید می گفتم،گفتم.دلگیریها هم پیش میاد به همین سادگی و من هنگ هستم از خیلی از اعمالم به همین سادگی.جواب اس ام اس ها داده نمیشه به همین سادگی و باز هم دلگیر میشم به همین سادگی. ملت عجیب هستند مثل خودم به همین سادگی.رهبرمون هم دروغ میگه به همین سادگی و دستور قتل میده به همین سادگی.کودتا شد تو ایران به همین سادگی.من هم فعلا خسته هستم و مزخرف می نویسم به همین سادگی. چرا؟چون بلاگ نیمه پر جامم هم دوساله شد به همین سادگی...