نیمه پر جام

واقعیت انتخابات ایران

kourosh پنج‌شنبه 28 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 17:11

نظرات 3 + ارسال نظر

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 28 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 17:24

استعفای دسته جمعی اساتید دانشکده شیمی دانشگاه شریف
برچسب ها : خبر، دانشگاه | نسخه مناسب چاپ | این نوشته را با دیگران به اشتراک بگذارید | بدون دیدگاه

خبرنامه امیرکبیر: اساتید دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی شریف روز گذشته به صورت دسته جمعی استعفا دادند.

این اساتید در اعتراض به حملات و جنایات صورت گرفته اخیر به صورت دسته جمعی استعفا دادند.

پیش از این نیز بسیاری از اساتید دانشگاه تهران در اعتراض به جنایات صورت گرفته در کوی دانشگاه تهران استعفا دادند.

جمعی از اساتید دانشگاه امیرکبیر نیز در روز یکشنبه گذشته با تحصن در مسجد دانشگاه، در اعتراض به وقایع اخیر صورت گرفته بر علیه مردم و دانشجویان و تقلب در انتخابات استعفا دادند.

[ بدون نام ] جمعه 29 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 01:54

میلانی: این بار همه هستند، تیزهوش تر از ۳۰ سال پیش
Share
Today at 12:02am

۱۳۸۸/۰۳/۲۸
نیما تمدن

به دنبال درخواست میرحسین موسوی، نامزد اصلاح طلب از هوادارانش برای برگزاری مراسم سوگواری به یاد شماری از افرادی که چند روز قبل با شلیک نیروهای بسیجی در تهران کشته شدند، روز پنجشنبه روز سوگواری اعلام کرد.

در همین حال محمود احمدی نژاد، برگزاری انتخابات اخیر را تاییدی بر چهار سال ریاست جمهوری خود توصیف کرده است.

عباس میلانی، رییس مرکز مطالعات ایران در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، در باره تحولات مربوط به انتخابات ریاست جمهوری دهم با رادیو فردا گفت و گو کرده است.

رادیو فردا: می گوید که اگر به هر طریقی، اعتراض های عمومی در ایران خاتمه یابد و محمود احمدی نژاد رسما دوره دوم ریاست جمهوری اش را آغاز کند، بروز چه وقایعی قابل انتظار است؟

عباس میلانی: اگر دولت چهار سال دوم آقای احمدی نژاد سر کار بماند، دوران بسیار پر تنشی را در سیاست داخلی ایران می توان انتظار داشت. مشکل اصلی جامعه ایران این است که مردم دموکراسی می خواهند و رژیم ولایت فقیه جوابگوی این دموکراسی نیست و مانع آن است.

این مشکل در مراحل مختلف مصادیق گوناگونی پیدا می کند؛ یک روز آقای اسانلو گره این مسئله می شود، یک روز حبس آقای گنجی، یک روز جنبش دانشجویان و یا ضرب و شتم خانم عبادی. هر کدام از این گره ها به انحای مختلف مصادیق مشکل بنیادی کشور است و این بار نیز انتخابات گره ظاهری آن است.

ولی این بار یک تفاوت با گذشته وجود دارد، تعداد کسانی که این بار به صحنه آمده اند و خواستار احترام به حق بدیهی دموکراتیک خود یعنی حق رأی هستند، بی سابقه است و محدود به کارمندان دانشگاه، کارگران اتوبوسرانی و دانشجویان نیست بلکه از همه سطوح و طبقات اعم از زن و مرد و فقیر و غنی در آن شرکت دارند.

به علاوه بخش مهمی از رژیم هم احساس خطر می کند و متوجه اجتناب ناپذیری شناسایی حق دموکراتیک مردم شده است.

اگر دولت کودتایی آقای احمدی نژاد بتواند سر کار بماند، از یک طرف با مقاومت مردم روبهرو می شود و از طرف دیگر در درون خود تضادهای جدی خواهد داشت. من بعید می دانم بعد از این که سپاه و بسیج به طور علنی تر به صحنه ضرب و شتم آمدند، قدرت را برای آقای خامنه ای پس بگیرند و آب رفته را به جوی او باز گردانند، (همچنان) بخواهند کماکان در درجه دوم قدرت باشند.

آقای خامنه ای درست یک روز بعد از انتخابات با انتشار پیامی به طور صریح به محمود احمدی نژاد تبریک گفت و از همه مردم ایران خواست نتیجه این انتخابات را بپذیرند، ولی دیدیم که بر خلاف موارد گذشته به این اظهارات تمکین نشد. به نظر شما چه اتفاقی روی داده است؟

آقای خامنه ای همیشه سعی می کرد جانب احتیاط را رعایت کند و خودش را در مواضع دشوار بدون راه گریز قرار ندهد و سعی می کرد دست خود را در این سرکوب ها پنهان کند و خود را جدای عوامل سرکوب نشان دهد.

او تا حدی در این امر موفق بود و توانست این واقعیت که سر نخ تمام وقایع از میکونوس گرفته تا سرکوبی دانشجویان و آزادی رکسانا صابری به بیت او بر می گردد، پنهان کند.

ولی این بار بر خلاف ۲۰ سال گذشته، آقای خامنه ای قبل از این که فرصت قانونی طی شود و صحت انتخابات تایید شود، صراحتا پیام داد و این نتیجه را تایید کرد و حالا پس گرفتن این حرف ها بسیار دشوار شده است و این که دستور داده چند تا صندوق را دوباره بشمارند مسئله ای را حل نمی کند.

مقالاتی که دانشجویان و محققین خارجی و ایرانی نوشته اند و از طریق مطالعات نمونه ای برخی شهرها و از طریق قانون آماری، نشان می دهد این ارقام ساختگی است و این ارقام را چنان ساخته اند که یک طرف را ۳۰ درصد جلو نشان بدهند. شما اگر تمام صندوق های تهران را بشمارید و آنها را به حساب آقای موسوی ثبت کنید باز هم این تفاوت را حل نمی کند.

این که گفته اند صندوق ها را باز شماری خواهیم کرد، مغایر خواست آقای موسوی و کروبی است و حتی ممکن است از این به بعد مغایر خواست آقای رضایی هم باشد. بازخوانی آرای چند صندوق در انتخاباتی که یک نفر ارقام را به دلخواه نوشته است چیزی را اصلاح نمی کند.

به نظر من از دو حالت خارج نیست یا کار را سپاه و طرفداران آقای احمدی نژاد انجام داده اند و آقای خامنه ای را در مقابل عمل انجام شده قرار داده اند که یا باید در مقابل کودتای انتخاباتی سپاه سر تعظیم فرود آورد و یا در مقابل سپاه بایستد ویا این که از اول گرداننده این بازی خود آقای خامنه ای بوده است. در هر دو حالت، در آینده تکرار ساختاری که همه به حرف او تمکین می کردند هرگز متصور نیست.

اکنون می بینیم که آقایان موسوی، کروبی، رضایی، رفسنجانی و خاتمی و همچنین آیت الله صانعی، آیت الله زنجانی و آیت الله منتظری همه می گویند که انتخابات مخدوش است و باید انتخابات تازه ای برگزار شود.

برگزاری انتخابات تازه هم لطمه شدیدی به آقای خامنه ای می زند و بنابراین می بینیم که این بار کار آقای خامنه ای بی تدبیرانه بوده است.

اکنون سانسور شدیدی بر عملکرد رسانه های داخلی و آن دسته از رسانه ای خارجی که درایران نماینده داشتند اعمال می شود. از تعداد زیادی از خبرنگاران خارجی خواسته اند ایران راترک کنند و بخش باقیمانده به شدت تحت نظر هستند که خبر و گزارشی به طور مستقیم تهیه نکنند و در این شرایط تنها شبکه اطلاع رسانی اینترنت است. شما اخیر در گفت وگویی با شبکه «ان بی سی» گفته اید حتی اگر حکومت ایران بتواند جنبش اخیر را سرکوب کند نمی تواند جریان اینترنت را به طور کامل درایران قطع کند. چرا؟

چون همان قدر که سیستم اینترنت و تلفن مورد نیاز مردم است، مورد نیاز دستگاه های سرکوب هم هست و سپاه، بسیج و دستگاه های اطلاعاتی متعدد نیاز دارند با هم تماس داشته باشند. اگر تلفن کشور را مختل کنند، تجارت کشور هم مختل می شود.

ما با تکرار یک پدیده جالب تاریخی روبرو هستیم؛ در انقلاب مشروطه دستگاه های استبدادی می توانستند محله ها و آخوندها را کنترل کنند و اجازه ندهند در کشور چاپخانه راه بیفتد، اما مردم از چاپخانه های ترکیه و روسیه استفاده کرده و با انتشار روزنامه ها یک حرکت انقلابی ایجاد کردند.

در دوران انقلاب ۵۷ هم رژیم شاه می توانست مطبوعات را کنترل کند و رادیو تلویزیون را در اختیار داشت، ولی آیت الله خمینی از نوار استفاده کرد. رژیم های سانسورگر و استبدادی همیشه یک قدم از مردم عقب تر هستند، چون عقل مشترک عام مردم همواره تیزبین تر از عقل سرکوبگر است.

این ها تمام تلاش خود را کردند و بیشتر سایت ها را بستند اما مردم باز هم در هر تظاهرات یک میلیون نفر را به خیابان آوردند و به هم اطلاع رسانی کردند و این ها متوجه نیستند که مردم جلوترند.

شگفت انگیز است که خود آقایان، کسانی بودند که ۳۰ سال پیش با استفاده از عقل و درایت توده مردم رژیمی به قدرت شاه را برانداختند اما حالا فکر می کنند چون خودشان سر کار هستند، دیگر مردم تیزهوشی ۳۰ سال پیش را ندارند.

اما مردم تیزهوش تر شده اند و جوانان ایرانی بسیار باهوش تر از ۳۰ سال قبل هستند و اینترنت را می شناسند. همان طور که از اینترنت یک سال و نیم پیش برای ایجاد موسیقی زیرزمینی در ایران استفاده کردند، اکنون از این شبکه برای سیاست استفاده می کنند.

یک سال و نیم پیش بعضی از متخصصین می گفتند سیاست در ایران تمام شده و جوانان به سیاست اهمیت نمی دهند و همه فکر موسیقی راک و جاز و خوشگذرانی هستند.

اما دیدیم شبکه هایی که برای توسعه موسیقی آقای نامجو یا گروه کیوسک و برای پخش فیلم هایی که اجازه پخش نمی گرفت ایجاد شد، اکنون همان شبکه ها استفاده می شود که رژیم سرکوب و فضای خفقان را بشکند و من تردید ندارم این تضاد به نفع عقل مشترک آزادیخواه مردم تمام می شود.